Pogryziona przez wiewiórki i Nie żyję więc jestem

Książki, o których w niezwykle barwny sposób opowiada Wiesława Czapińska to "Nie żyję więc jestem" i "Pogryziona przez Wiewiórki" autorstwa zdolnej debiutantki Katarzyny Byzi.
Edzia jest zadowoloną z życia autorką scenariusza najpopularniejszej telenoweli w Polsce. Opowiada w niej historię dwóch zwaśnionych rodów, które z pokolenia na pokolenie rywalizują ze sobą o sławę, władzę i pieniądze. Niedozwolone uczucia, nieślubne dzieci oraz egzotyczne choroby odzwierzęce są tu na porządku dziennym. A Edzia komplikuje, gmatwa i świetnie się przy tym bawi. Kiedy nie pracuje, prowadzi bujne życie towarzyskie. Spędza czas z Maurycym, drag queen, ginekologiem Słodkim i Niką, detektywem od zdrad małżeńskich. Trudno także przeoczyć uzależnioną od telenowel mamę Edzi. Edzia jest właścicielką pewnej blizny. Ma ją od zawsze, zdążyła się więc przyzwyczaić. I tak już by pewnie zostało, gdyby nie aktor Marian, z którym Edzia chce przeżyć romansik bez zobowiązań. Mariana brzydzi blizna Edzi, więc Edzia postanawia jej się pozbyć. Jednak chirurg zasiewa w Edzi ziarno podejrzenia... Tknięta nagłym przeczuciem Edzia wyrusza po swoją wielką przygodę, która przerasta wszystkie scenariusze, jakie do tej pory napisała. Jak potoczą się losy Edzi? Czy odkryje rodzinną tajemnicę? Czy w końcu się zakocha? Co dalej z blizną, Marianem i innymi bohaterami? Pogryziona przez wiewiórki to powieść pełna humoru i zaskakujących zwrotów akcji.

Trzyma w napięciu i niezdrowej ciekawości aż do ostatniej strony. Planowanie czegokolwiek w trakcie czytania tej książki mija się z celem. Autorka, Katarzyna Byzia oprowadza nas po dwóch światach - realnym, opisanym soczyście i z werwą oraz świecie telenoweli, stworzonym od pierwszego klapsa. Oba światy potraktowane są z przymrużeniem oka, a bohaterowie, ich słabostki oraz duchowe i cielesne rozterki - z pełną wyrozumiałości sympatią. Światy te, na pozór tak różne, mają ze sobą coś wspólnego - i tu, i tu wszystko dobrze się kończy. Pogryziona przez wiewiórki to druga książka tej autorki. Katarzyna Byzia debiutowała w 2003 roku powieścią "Nie żyję, więc jestem", z zainteresowaniem przyjętą przez czytelników i krytykę. Oprócz pisania zajmuje się rodziną, podróżowaniem, lepieniem z gliny i spotkaniami z przyjaciółmi. Oraz wszystkim innym po trochu. Obecnie pracuje nad historią o snach, lekarzach i wróżkach na telefon.

tekst zaczerpnięty ze strony księgarni Mentis.pl

Nagranie stanowi fragment audycji, podkastu Magazyn Pozytywne Zacisze.

Barbarzyńca w Azji

Tomasz Brzozowski opowiada o książce Henri Michaux "Barbarzyńca w Azji"
Barbarzyńca w Azji to utwór zainspirowany wyprawą do Indii, Chin, Japonii, Malezji i Indonezji, którą Henri Michaux rozpoczął w 1931 roku. Ta fascynująca opowieść przełamuje wszelkie schematy typowej relacji z podróży, zachowując jednocześnie najlepsze cechy stylu pisarza: ironię, liryzm, niepowtarzalne poczucie humoru. Michaux nie interesują krajoznawcze ciekawostki - w osobistej, porywczej narracji próbuje dotrzeć do istoty duchowości i kultury ludów Azji, odsłaniając przy tym wiele tajemnic własnego wnętrza. Książka nieufna, niespokojna, mogąca stać się ważnym impulsem do namysłu nad dziwnością i pięknem świata.

Henri Michaux (1899-1984), francuski pisarz i malarz urodzony w Belgii. Autor wierszy, poetyckiej prozy i reportaży. Jeden z najbardziej inspirujących i oryginalnych dwudziestowiecznych artystów. Studiował medycynę, był marynarzem, podejmował wiele zawodów; twórczością literacką zajął się w 1921 roku. Jego oniryczne, halucynacyjne dzieła, mające odniesienia do surrealizmu, przesycone są ironią i czarnym humorem.

tekst zaczerpnięty ze strony księgarni Merlin.pl

Nagranie stanowi fragment audycji, podkastu Magazyn Pozytywne Zacisze.

Ostatni Naiwni

Monika Wasowska (do niedawna Makowska) opowiada o książce którą współtworzyła z Romanem Dziewońskim i Grzegorzem Wasowskim. "Ostatni naiwni" Leksykon Kabaretu Starszych Panów
„…błysk słońca zaświecił”. Wspomnienie o KSP.
Kiedy Jeremi Przybora zgodził się na napisanie „czegoś zabawnego” dla telewizji, nikt nie spodziewał się, że owo „coś” wkrótce przerodzi się w najwybitniejsze zjawisko polskiej sceny kabaretowej. Kabaret Starszych Panów, bo o nim oczywiście mowa, błyskawicznie stworzył własną legendę i stał się niedoścignionym wzorem dla wielu pokoleń satyryków.

Przewodnikiem po humorystycznym, ale i poetyckim świecie Starszych Panów może być wydany niedawno leksykon Kabaretu – Ostatni naiwni.

Maria Wasowska, żona Pana A, powiedziała w wywiadzie telewizyjnym „dobrze, że mam syna z poczuciem humoru, inaczej bym go chyba zabiła”. Zmysł humoru, odziedziczony po rodzicach, przydał się Grzegorzowi Wasowskiemu przy współtworzeniu Leksykonu Kabaretu Starszych Panów. Leksykon w pełni zasługuje na miano esencji lirycznego dowcipu, przenikającego teksty Jeremiego Przybory.

fragment recenzji Izabeli Mirkut. Cała recenzja na stronie granice.pl granice.pl

Nagranie stanowi fragment audycji, podkastu Magazyn Pozytywne Zacisze.